„Boże, Ty sprawiasz, że wszelkie nasiona wpadłszy w ziemię obumierają, aby wydać plon (…). Prosimy Cię, pobłogosław te ziarna zbóż i inne nasiona. Zachowaj je przed gradem, powodzią, suszą i wszelką szkodą, a ziemię użyźnij rosą z nieba, aby rośliny z nich wyrosłe wydały obfite plony. Spraw też, abyśmy za przykładem Najświętszej Maryi Panny (…) przynosili plon stokrotny przez naszą wytrwałość w pełnieniu Twojej woli”.

Tymi słowami kapłani błogosławili ziarno, które rolnicy przynosili na jesienne zasiewy.

Dawniej ale i dziś rolnicy przynoszą ziarna do kościoła by poprzez Boże błogosławieństwo i wezwanie przyczyny Matki Najświętszej prosić o dobre plony.

Święto narodzenia Najświetszej Maryii Panny znane było już w Kościele wschodnim w wieku V. To pielgrzymi przybywający do Miasta świętego – Jeruzalem odwiedzali miejsce, której jak podaje tradycja było miejscem narodzin Matki Bożej. Rodzicami Maryii byli św. Joachim i Anna. Te informacje jakie dziś mamy są zaczerpnięte z tradycji i oparte na wierze Ojców gdyż Ewangelie milczą na temat narodzin Błogosławionej Bogarodzicy.

W dniu dzisiejszym oddając cześć Marii radujemy się z tego że wraz z przyjściem Jej na świat została nam dana łaska nadziei, nadziei na to, że: „…Oto panna pocznie i porodzi syna i nazwą go imieniem Emanuel to znaczy Bóg z nami.”

W tym dniu wypada się na pochylić się także nad geniuszem Wszechmocnego i nieogarnionego Boga. Oto wszechmogący przewidział już przy poczęciu Maryii, że to właśnie ona będzie Matką Boga. Oto właśnie wówczas uchronił Ją Bóg od grzechu i zmazy pierworodnej czyniąc jej poczęcie niepokalane, bezgrzeszne.

Jak wiele jest powodów by składać dziś dzięki Jezusowi za Jego i naszą Matkę.

Idzie Matka Boska Siewna
po jesiennej roli,
wsiewa ziarno w ziemię czarną
w złotej aureoli.
Rzuca swe płomienne blaski
na pola i sioła,
Miłosierna, pełna łaski
patrzy dookoła…