Na terenie parafii gdzie posługuję znajduje się cmentarz rzymskokatolicki. W okresie przed uroczystością Wszystkich Świętych i w czasie świąt księża z tej parafii siedzą na cmentarzu i zbierają na tzw. wypominki.

To ciekawe doświadczenie, które uczy cierpliwości i pokory oraz doświadczenia komentarzy wielu różnych ludzi przechodzących obok.

Obecność na cmentarzu przyniosła także dużo radości gdyż spotkałem mojego Księdza Rektora, który przyszedł na groby swoich zmarłych oraz dotychczasowego mojego Dziekana z poprzedniej parafii, którzy przyjechał na groby kapłanów by zapalić na nich znicze. To piękne świadectwo, gdy ksiądz pamięta o kapłanach, z którymi pracował lub którzy mu posługiwali. To jest właśnie braterstwo w kapłaństwie. Nie słowa ale czyny, konkretne czyny.

Czas cmentarnego „siedzenia” postanowiłem wykorzystać także na spreparowanie artykułu na temat jednego z naszych lokalnych błogosławionych. Ktoś kiedyś powiedział- dokładnie jeden ze świętych by wykorzystywać dobrze czas, trzeba to robić!