Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny w Katechezach Maryjnych Jana Pawła II. cz.3.

0
27

Wniebowzięcie Maryi w Tradycji Kościoła

———————————————————————-

W trzeciej katechezie maryjnej, którą chciałbym tutaj przybliżyć Papież podejmuje temat wniebowzięcia w kontekście Tradycji Kościelnej. Przywołuje Ojców pierwszych wieków św. Ambrożego, św. Epifaniusza i Tymoteusza z Jerozolimy oraz św. Germana z Konstantynopola i wykazuje na ich przykładzie, ze wniebowzięcie Matki Pana było konsekwencją Jej Boskiego macierzyństwa. Następnie autor przytacza fragment tekstu Pseudo – Melitona w którym poruszona jest kwestia Maryi jako mieszkania, w którym przebywał Jezus przed narodzeniem, a wniebowzięcie miało by stać się swoistą nagrodą za zgodę Marii z Nazaretu na Bożą propozycję.

 

 

Inne spojrzenie i propozycję dotyczącą wniebowzięcia proponuje św. German. Odwołuje się on do relacji Matka – Syn, Syn – Matka. Jest ona oparta na bliskości i trwałej nierozerwalnej miłości. Tak jak dziecko szuka i pragnie obecności swej matki i tak jak matce podoba się przebywać razem z synem, tak też trzeba było, abyś i ty, której macierzyńska miłość do Syna i Boga nie pozwala o sobie wątpić, powróciła do Niego. A czyż nie trzeba było, aby tenże Bóg, który darzył  cię prawdziwie synowską miłością, wziął cię do siebie? [1]

 

Jeszcze inną propozycję uzasadnienia dogmatu podaje św. Jan Damasceński, który wpisuje wniebowzięcie Maryi w historię zbawienia oraz dokupienia świata i człowieka przez Chrystusa. Papież przywołuje także konstytucję Lumen Gentium i płynący z niej argument mówiący o zachowaniu Maryi od grzechu pierworodnego i konsekwencji wynikającej z tego faktu –  wniebowzięcia,  wyniesienia ciała i duszy Bożej Dziewicy do Chwały Nieba.

 

 

Papież wskazuje, że po Jezusie, Synu Bożym, który stał się człowiekiem, umarł i zmartwychwstał, Jego Matka jest pierwszym człowiekiem, na której spełnia się obietnica Jezusa , że słuchając Boga zasłuży się na życie wieczne. Maryja tego życia dostępuje poprzez wzięcie do Nieba , zbawienie ciała i duszy. To wydarzenie ma także wymiar symboliczny szczególnie dla członków Narodu Wybranego. Każda kobieta w Izraelu spełniała ważna rolę w społeczeństwie ale to głównie mężczyzna był tym, który zarządzał i był w centrum szeroko pojętego „zainteresowania”. Kobieta stała raczej z boku, niezauważona, niedoceniona. To właśnie wniebowzięcie Maryi ukazuje ważne miejsce kobiety. Jest zrazem wyniesieniem i wywyższeniem kobiecości. To zdarzenie wskazuje, ze kobieta, matka odgrywa wyjątkową rolę w dziele zbawienia świata i człowieka oraz ważne miejsce we wspólnocie Kościoła.

 

Ojciec Święty dokonuje porównania Adama i Ewy Starego Przymierza z Adamem i Ewą Nowego Przymierza.  Jak Ewa trwała w życiu  przy Adamie tak Maryja trwa przy swoim Synu, Jezusie Chrystusie. Tamten grzech Starego Testamentu został przemieniony
i zgładzony przez miłość Jezusa do człowieka, miłość Matki do Syna, Syna do Matki.

 

 

Na zakończeni swoich rozważań Jan Paweł II przypomina, że wniebowzięcie Matki Pana niesie ze sobą przesłanie dla współczesnego człowieka. Gdyż dziś, jest tak wielki brak poszanowania dla ludzkiego ciała, Wniebowzięcie mówi nam o nadprzyrodzonym przeznaczeniu i o godności każdego ludzkiego ciała, powołanego przez Boga, aby stało się narzędziem świętości i zyskało udział w Jego chwale. [2]

 

Wniebowzięciem, jest ogromnym przywilejem jaki Stwórca dał swojemu Stworzeniu, najdoskonalszemu, bo zachowanemu od grzechu pierworodnego, które stało się Jego mieszkaniem .



[1] Tamże, s. 157.

[2] Tamże, s. 158.

 

 

 

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here