W ostatnią niedzielę, pierwszą niedzielę nowego roku liturgicznego, w pierwsza niedzielę adwentu trwając w przeżywaniu Roku Wiary wraz z wiernymi przypomnieliśmy sobie kolejną prawdę wiary. Dusza ludzka jest nieśmiertelna – oto piąta, przed ostatnia Prawda Wiary. Omawiając ją rozpocząłem od słów z księgi rodzaju mówiących o stworzeniu człowieka i tchnieniu przez Boga w człowieka tchnie życia. Następnie powiedzieliśmy sobie kto jest dawcą duszy, kiedy człowiek ją od Boga otrzymuje, uwzględniliśmy nauczanie Kościoła nt działań na płodzie ludzkim, które Kościół potępia. Później mówiliśmy o śmierci jako oddzieleniu duszy od ciała i pójściu jej na sąd ostateczny. Na zakończenie mówiliśmy o kontakcie żywych z umarłymi i o zagrożeniach z tego wynikających, stanowisku Kościoła i o grzechu wynikającym z kontaktu przez seanse spirytystyczne z duszami zmarłych.

Przyznam, ze chciałem dwie ostatnie prawdy wiary połączyć w jedno kazanie ale niestety zbyt wiele wątków ważnych i cennych, których pominąć nie można sprawiło, że o tej, jak sądziłem krótkiej, prostej prawdzie mówiłem ponad 20 min. Przygotowując się do tego kazania sam pogłębiłem swoją wiedzę na temat duszy i jej nieśmiertelności.

(Łk.17.10)