Głosząc ostatnie w tym Wielkim Poście rekolekcje wielkopostne w kościele klasztornym – rektoralnym – ss. Bernardynek w moim mieście, przy jednej z okazji poprosiłem Matkę Przełożoną o to, by jeśli to możliwe, spotkać się z Siostrami.

W klasztorze mieszka aktualnie 28 sióstr – jest to całkiem duża wspólnota żeńska w różnym wieku. Są i starsze siostry, które pamiętają kiedy klasztor był budowany oraz młodsze, które posługują również swoim starszym współsiostrom. Siostry prowadzą – cieszące się dużym zainteresowaniem – przedszkole, mają opłatkarnię, oraz inne pomniejsze dzieła zakonne.

W poniedziałek po wieczornej Eucharystii spotkaliśmy się w dużej klasztornej sali. Był to czas podzielenia Słowem Bożym, radością spotkania, oraz podziękowania za wszelkie dobro, które Siostry czynią cicho, pokornie, i bez rozgłosu.

To był wyjątkowy i ważny dla mnie wieczór, za który Siostrom jestem bardzo wdzięczny. Dziękuję również za Sióstr otwartość, radość i życzliwość, a także za prezenty, które od Sióstr otrzymałem.

Oczywiście po zakończeniu spotkania nie mogło zabraknąć wspólnej siostrzano – braterskiej fotografii.