26 sierpnia, to dzień który już od 17 lat spędzany jest w jednym, szczególnym i wyjątkowym miejscu tj. u Matki Bożej na Jasnej Górze. To dzień, jak mawiają kaznodzieje częstochowscy – dzień imienin Matki do której spieszą Jej dzieci z całego kraju i zagranicy. Tak to prawda. W tym roku, jak nigdy, gdyż nie pamiętam podobnej sytuacji, pogoda przywitała nas deszczem. Padało od samego rana, zaś w czasie liturgii lało jak z cebra.

Choć pogoda nie była sprzyjająca to jednak na placu przed szczytem zgromadziła się spora liczba wiernych, którzy nie patrząc na nic przybyli by pokłonić się swojej Matce- Maryi.

Po zakończonej liturgii poszliśmy na refektarz pauliński na obiad imieninowy, na którym zostałem poproszony, a w zasadzie zapytany, czy nie mógłbym spowiadać wieczorem od 18:30 – 19:30 w konfesjonale naszej diecezji w wieczerniku. Jako że spowiedź nie jest dla mnie problemem a lubię spowiadać więc odpowiedziałem że chętnie i tak wieczorem przed Apelem Jasnogórskim udałem się do wieczernika by spowiadać . Nie chcąc mówić więcej powiem, tylko tyle, że nic u Pana Boga nie dzieje się bez przyczyny! Dzień zakończyłem Apelem w kaplicy Matki Bożej.