XIII Niedziela Zwykła – Uroczystość św. Piotra i Pawła

Dziś w Kościele Powszechnym obchodzimy Uroczystość świętych apostołów Piotra i Pawła. Przywołujemy ich jako Tych, których Pan Bóg wybrał i powołał w odpowiednim dla nich czasie i przeznaczając ich do takiej, a nie innej misji w Kościele.

Piotr – skała, opoka, siła, ten który zaparł się ale i wyznał wiarę w Chrystusa, pierwszy papież na którego wierze Chrystus zbudował swój Kościół, który trwa aż po dziś dzień w jedności z Piotrem.

Paweł – uczony w piśmie, gorliwy faryzeusz, prześladowca chrześcijan, pobożny i wypływowy żyd, spotkał Chrystusa w drodze do Damaszku. Nazwany apostołem narodów.

Ci dwaj apostołowie, dwaj różni, z różną historią życia, ale połączeni osobą Jezusa Chrystusa. Na pierwszym Mistrz z Nazaretu zbudował swój Kościół, a drugim posłużył się Pan, by ewangelia rozeszła się po krańce ziemi. Paweł choć nie był apostołem powołanym przez Jezusa tak jak Piotr dzielił się doświadczeniem spotkania ze zmartwychwstałym oraz doświadczeniem nawrócenia. Dwa filary Kościoła Powszechnego.

W tę dzisiejszą uroczystość w ewangelii widzimy Jezusa jako swoistego rodzaju badacza opinii społecznej. Jezus zbiera opinię na swój temat wobec zgromadzonych wokół siebie uczniów. Za kogo ludzie Go uważają? – pyta. Ciekawe, przecież On to wszystko wiedział, wiedział także za kogo jest uważany przez ludzi, którzy go słuchali. On to wszystko wiedział, więc po co pytał? Jaki był tego cel?  To powiedziane jest w dalszych zdaniach dzisiejszej perykopy ewangelicznej. Ten sondaż, to badanie było nie tyle potrzebne Jezusowi ile uczniom, których o to pytał. Za kogo? Za Jana Chrzcielna, Eliasz, Jeremiasza – widzimy tu wymienione wielkie postacie Starego i przełomu Starego i Nowego Testamentu. Nie o to jednak chodziło Nauczycielowi z Nazaretu. Po zrobieniu sondy, Jezus pyta swoich towarzyszy – a wy, za kogo mnie uważacie? Wyrywny Piotr od razu zabiera głos – Ty jesteś Mesjasz – Syn Boży! Tu Jezus pochwala Piotra za Jego swoistego rodzaju wyznanie wiary. Nazwany zostaje błogosławionym tzn. szczęśliwym. W dowód uznania Jezus daje Piotrowi władzę kluczy, klucze królestwa niebieskiego. Władze odpuszczania grzechów i ich zatrzymania. Jest to moment istotny, gdyż w tej ważnej chwili Kościół w osobie Piotra otrzymuje sakrament pokuty i władzę odpuszczania grzechów.

W dzisiejszą uroczystość Jezus zadaje Ci pytanie: za kogo mnie uważasz? Kim dla Ciebie jestem? Czy wierzysz, że Bóg posługując się ludźmi nie godnymi i grzesznymi odpuszcza nam grzechy w sakramencie pokuty? Czy wierzysz, że Kościół Rzymskokatolicki jest zbudowany na fundamencie wiary Piotra? Czy pamiętasz, że Kościół jest jeden, święty, powszechny i apostolski?