Na początku okresu Wielkiego Postu, ksiądz proboszcz jednej z parafii miasteczka, w którym bywam, ostatnio dość regularnie co niedziela, zaproponował mi prowadzenie rekolekcji dla dzieci ze szkoły podstawowej.

Przyznam, że nigdy nie prowadziłem rekolekcji dla dzieci – dla tych najmłodszych. To nie ukrywam było ogromne wyzwanie, gdyż dzieci są bardzo wymagającymi odbiorcami i tam nie da się – „coś powiedzieć” tam trzeba być mega przygotowanym.

Przygotowania trwały dokładnie tydzień. Jako, że były dwie grupy: dzieci młodsze: klasy 1-3, oraz klasy starsze: 4-6. Dla tych najmłodszych skorzystałem z gotowej propozycji, lekko zmodyfikowanej i poszerzonej o moje pomysły a tytuł tych spotkań był: droga do nieba.

Dla starszych był to program rekolekcyjny powielony i modyfikowany, który dawniej prowadziliśmy jako klerycy, będąc jeszcze w WSD. Oparł się on na trzech filarach: Kościół, Pokuta i Sakramenty a dzień trzeci: oparty był o Eucharystię.

Pierwszy dzień rekolekcyjny – bardzo stresujący upłynął na przygotowanym przeze mnie programie. Bałem się, że godzina czasu, to zbyt dużo dla mnie, okazało się, że godzina to nawet zbyt mało, bo dla starszych dzieci spotkanie rekolekcyjne trwało 70 min.