„’cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie” (Łk 10.20) Nasze imiona są wypisane na obu rękach Boga dlatego też każdy z nas jest najbliżej Pana Boga niż może to sobie wyobrazić. Przed nami do Pana odeszli już Ci, którzy nosili takie imiona jakie my dziś nosimy. Mam na myśli tu naszych świetych patronów. W dniu wczorajszym obchodziliśmy w Kościele Świętym uroczystość świętych apostołów Piotra i Pawła. Jeden oddał życie na krzyżu za Chrystusa, a drugi został ścięty mieczem za to że głosił Jezusa.
Wczorajszy dzień to także dzień moich imienin. Przeżywałem ten dzień po raz pierwszy na swojej pierwszej parafii jako jej wikariusz. To był wszpaniały dzień kiedy wielu dzwoniło i wielu odwiedziło mnie skałdając gorące życzenia. Jednym z takich wyjątkowych momentów była wieczorna Msza świeta w mojej parafii gdzie pracuję. Oto zaraz po modlitwie po komunii delegacja parafian złożyła mi życzenia imienimowe i wręczyła bukiet róż, a następnie życzenia złożył mój „szef” – ksiądz Proboszcz. Zaś po życzeniach zaśpiewanano mi słynne „życzymy, życzymy” (aż 3 zwrotki). Przyznam że nie spodziewałem się takich życzeń, były one dla mnie bardzo miłym zaskoczeniem.
Święci Apostołowie Piotrze i Pawle módlcie się za mnie i wypraszajcie mi potrzebne łaski w tej posłudze kapłańskiej Panu Bogu i drugiemu człowiekowi.