Zwieńczeniem Wielkiego Postu jest Święte Triduum Paschalne, święte trzy dni, w czasie których rozważamy Ostatnią Wieczerzę, Mękę, Śmierć i Zmartwychwstanie Pana Jezusa. Te dni są nie tylko wyjątkowe ale i święte, gdyż wyrywają nas z naszej codzienności i pozwalają skupić się nad sednem, samym sercem naszej wiary.

Chcąc być księdzem i dziennikarzem, by posługiwać i pracować w te dni, podobnie jak w latach ubiegłych użyłem pewnego fortelu, uczestnicząc – celebrując – Święte Triduum Paschalne w jednym z Domów Opieki, w moim mieście, a następnie pracując dziennikarsko podczas celebracji katedralnych. Nie byłoby to możliwe, gdyby nie uprzejmość, serdeczność i życzliwość duszpasterza i kapelana DPS-u, który co roku pozwala mi się wprosić na wczesną liturgię.

Liturgie Triduum – z uwagi na funkcjonowanie Domu Opieki celebrowane są codziennie o tej samej godzinie  – o 15:00. To oczywiście dość wcześnie, ale obiektywnie patrząc, jest to najlepsza godzina dla pensjonariuszy, którzy już odpoczęli po obiedzie, a jeszcze są przed kolacją, która zostanie im podana tuż po liturgii.

Wielki Czwartek i w Wielki Piątek miałem możliwość być w koncelebrze wraz z księdzem kapelanem i miałem radość głosić Słowo Boże. To jest coś wspaniałego, że można spotkać się z ludźmi, których znasz – spotykasz ich co roku, choć w tym roku było kilka nowych twarzy, i można się wraz z nimi modlić, przeżywając największe tajemnice Kościoła. Dodam, że to jest też piękne w tej domowej liturgii, że tak napiszę, że… od tych kilku lat ksiądz kapelan przystał na to, że nawet w Wielki Piątek idziemy razem do ołtarza, razem w ornatach, razem kładziemy się krzyżem – razem! Razem, bo to wspólna liturgia – Liturgia Kościoła ale i nasza liturgia! Nikt nie stoi obok, jesteśmy razem z Jezusem na posadzce, przy ołtarzu, przy krzyżu i przy grobie! Dla mnie to – mimo Wielkiego Piątku – wielka radość.

Zwieńczeniem Triduum Sacrum jest Liturgii wszystkich Liturgii w ciągu roku – Liturgia Wigilii Paschalnej, której dzięki uprzejmości księdza kapelana miałem radość przewodniczyć. Zaśpiewać Exultet, błogosławieństwo wody chrzcielnej, a na koniec Eucharystii radosne idźcie w pokoju Chrystusa Alleluja – to absolutna radość Kościoła i chyba każdego księdza. Liturgia Wigilii Paschalnej jest pełna znaków, które każdy z wierzących uczy się odczytywać, nie tylko w perspektywie Kościoła, ale i swojego życia. Przeżyć na nowo przyrzeczenia chrzcielne, przejść ze śmierci grzechu do zmartwychwstania w wolności od grzechu i ucieszyć się otwartą drogą do nieba – czyż może być coś piękniejszego?

Panu Bogu i księdzu kapelanowi jestem wdzięczny za możliwość – już po raz kolejny – uczestnictwa w Świętym Triduum Paschalnym w Domu Opieki, za to, że mogłem być księdzem w czynie i słowie. Dziękuję za to moje 16 kapłańskie Triduum Sacrum! 

W tym roku w liturgiach Triduum Sacrum wraz ze mną byli również moi najbliżsi, to nie tylko piękne, ale dla mnie jako księdza niezwykle ważne, bo… wiem, że Oni modlą się za mnie, wspierają, a ja mogę odwdzięczyć się tym samym!