Ponad miesiąc temu otrzymałem zaproszenie na uroczystość 40-lecia parafii, w której posługiwałem jako wikariusz w pierwszych czterech latach mojego kapłaństwa.

Uroczystość zaplanowano na niedzielę 12 maja br. dokładnie w wigilię dnia jubileuszu. Dziękczynieniu przewodniczył pasterz diecezji, który celebrował Eucharystię i wygłosił kazanie. Na uroczystość obok licznie zgromadzonych parafian przybyli również – pierwszy proboszcz i budowniczy świątyni – dziś już ksiądz senior, oraz duchowni – wikariusze, którzy przez 40 lat posługiwali w tej parafii. Obecni byli także: siostra zakonna i kapłani, którzy na przestrzeni lat wyszli z tej wspólnoty parafialnej.

Bardzo pięknie, że wśród intencji, w których celebrowana była Eucharystia znalazła się i ta za zmarłych księży, którzy posługiwali w tej parafii. Niezwykle wzruszającym było dla mnie spotkanie wielu parafian, którzy witali się i chcieli zamienić kilka słów… to było absolutnie wyjątkowe.

Po Eucharystii wszyscy zostali zaproszeni na piknik parafialny oraz do obejrzenia wystawy fotografii z historii parafii, która została opowiedziana na banerach zamieszczonych na ogrodzeniu świątyni. Absolutnie czymś niezwykłym było spojrzeć na siebie na zdjęciach sprzed 14 lat. Zobaczyć tamtych ludzi i wspomnieć tamte czasy i chwile.

Jubileusz parafii, celebracja w Eucharystii w kościele, gdzie rozpoczynałem swoje kapłaństwo, spotkanie z parafianami, których nie tylko pamiętam, ale gdzieś w pamięci utkwiły mi ich domy- rodziny, to wszystko było swoistym powrotem do przeszłości – to pięknych chwil, do pierwszej Miłości. Bardzo dziękuję za zaproszenie, za piękne spotkanie, a przede wszystkim za wspólną modlitwę i świętowanie.