Święty Ojciec Maksymilian, wielki czciciel Niepokalanej, chciał swoim życiem oddać Maryi wszystkich, których spotykał w swoim życiu, a przede wszystkim samego siebie. Gdy był chłopcem mieszkał z rodzicami, w Pabianicach, chodził służyć jako ministrant do kościoła św. Mateusza. Po jednej z Mszy św. swoim zwyczajem udał się przed ołtarz Matki Bożej i wówczas miał widzenie. Po latach mówił: „Widziałem Panią w błękitnym płaszczu, która w rękach trzymała dwie korony białą i czerwoną. Pani zapytała mnie Mundziu, która wybierasz? Wybrałem obie: białą, symbolizującą świętość i chwałę Nieba i czerwoną, symbolizującą krew i męczeństwo.” Gdy kilka tal później wstąpił do zakonu oo. Franciszkanów chciał swoim życiem głosić chwałę Matki Bożej i mówić wszystkim jak bardzo Ją kocha. Powiedział także, że cały świat chce zdobyć dla Niepokalanej. Słowa swoje podpierał czynami zakładając liczne dzieła: Gród Niepokalanej – Niepokalanów, Gazetę – Rycerstwo Niepokalanej, Radio i wiele innych dzieł. Wszytko dla Maryi. To ta Niewiasta nadawała sens Jego życiu. Do dla Niej chciał się spalać, dla Niej poświęcić swoje życie. Gdy założył klasztor poświęcony Niepokalanej do swojej wspólnoty kierował liczne konferencje na różne tematy ale najczęściej przewijał się ten jeden, który wypływał z jego duchowego doświadczenia. Był to temat zaufania i oddania się Niepokalanej a przez Jej ręce dobremu Bogu. Gdy sięgniemy do konferencji św. Maksymiliana zobaczymy, że aż 45 jego wystąpień dotyczy oddania się Maryi w różnych sprawach i sytuacjach życia. Tu można zobaczyć jak ważne dla Niego było ofiarowanie się Pannie Maryi.
W poniższej pracy chciałbym przyjrzeć się wybranym konferencjom św. Maksymiliana mówiącym o oddaniu się Niepokalanej, by na ich podstawie przybliżyć i pokazać co oznacza idea oddania się wg. Świętego z Niepokalanowa.
W konferencji 6 Święty mówi o oddaniu się Niepokalanej na sposób dziecka. By pojawiła się relacja dziecka do Matki. Jak sam powie: „Najlepsze nabożeństwo do Niepokalanej to nie odmawianie wielu pacierzy ale prosty stosunek dziecka do Matki.” – widzimy tutaj idee dziecięctwa – prostego, dziecięcego oddania się Matce Bożej. W tym samym słowie jest także zwrot o zaufaniu Niepokalanej –„… bez granic Jej ufajcie, a sobie nic zupełnie… Wtedy wiele będziecie potrafili dla chwały Bożej zdziałać: wiele tu jeszcze na ziemi a jeszcze więcej w niebie.”
W konferencji 31 zatytuowanej „ oddanie się Niepokalanej to nadprzyrodzone posłuszeństwo” św. Maksymilian kieruje do braci słowa o posłuszeństwie na wzór Matki Bożej i mówi o postawie dziecka. Jednak na szczególną uwagę zasługują sposoby okazywania miłości Maryi: „ Spojrzenie miłosne na figurkę, częste powtarzanie Maria, chociażby tylko sercem. To prosty stosunek dziecka do Matki zdawania sobie sprawy, że my sami nic nie możemy, że tylko z Nią, tylko w oddaniu się Jej.” , „…szczególnie przez praktykę życia, ażeby jak najdokładniej, jak najbardziej zjednoczyć naszą wolę z wolą Niepokalanej, a przez Jej wolę naszą wolę uświęcić.” Ta konferencja pokazuje, że nie tylko słowo oddania jest ważne ale konkretne postawy i gesty względem Maryi ukażą nasze oddanie się Jej.
Konferencja 41 wskazuje jak swoją wolę i postępowanie jednoczyć z wolą Matki a dalej z wolą Bożą, która przecież ukazuje się przez działanie Maryi. „ Wszystko Jej oddajcie- więc cokolwiek jest naszego jest Jej własnością, a jej sprawy są naszymi. Jej cnoty i zasługi są naszymi. Wszystko zależy od tego jak my chcemy. Nie potrzeba nadzwyczajnych modlitw, ani umartwień, ale tylko dać się jej prowadzić. Wszystko zdać na Jej wolę- czy Ona chce nam dawać cukierki, czy karmić oschłością – na nic nie zważać – wolą być przy Niej – w Jej objęciach.” Warto zwrócić uwagę na fakt, że Święty ukazał wolność człowieka, który może oddać się Niepokalanej ale tym samym może swoim życiu doświadczyć konsekwencji tego oddania tzn. owych cukierków lub oschłości. Pewność tego wyboru jednak będzie, gdyż gwarantem tego jest Ona.
W kolejnej konferencji (105) zatytułowanej: bezgraniczne oddanie się Niepokalanej w trudnościach Założyciel Niepokalanowa pragnie zwrócić naszą uwagę na: „ustawiczne zwłaszcza uciekanie się do Niej. Gdy mamy jaką trudność, oddajmy się jej na własność. Gdy jest skomplikowana sprawa, jej też oddajmy. Ona potrafi je ułożyć.” Zobaczmy, że to nie tylko wskazówka dla braci ale także żywe świadectwo płynące z własnego oddania się Matce Bożej św. Ojca Maksymiliana. W tej samej konferencji poruszony jest temat przyprowadzania innych do Matki Pana. „ Chciejmy zdobyć wszystkie dusze dla Niej. Całe życie stawiajmy w tym celu by każdą duszę zdobyć dla Niej.”
W konferencji 209 skierowanej do Rycerstwa Święty zwraca naszą uwagę na oddanie się Matce Bożej i podporządkowanie: swej woli – Jej woli po to „ … byśmy swe obowiązki osobiste i inne lepiej spełniali.” Można tu zobaczyć, jak ważne, jak istotne jest oddanie całego siebie także swego zwykłego działania Maryi.
Święty z Niepokalanowa uczy nas także jak codzienne nasze prace wykonywać na chwałę Niepokalanej Matki i Boga samego. W konferencji 226 mówi o umowie z Matką Bożą. „ … zrób sobie umowę z Matką Bożą, że ilekroć powracał będę do tego co czynię, tylekroć to będzie ponowieniem oddania mego. Każde takie powrócenie; co było, co jest, co będzie – to wszystko Twoją własnością.”
W tych VI zaprezentowanych konferencjach, które są tylko wycinkiem z ogromu wiedzy wypływającej z wiary i doświadczenia duchowego Ojca Maksymiliana śmiało możemy dostrzec malujący się obraz sposobów zawierzenia Maryi siebie i swoich działań. Święty z Niepokalanowa uczy nas ukochania Maryi jak dziecko swej Matki. Przychodzenia do Niej ze wszystkim i oddawania Jej siebie i swoich spraw. Uczy nas jak w konkretny sposób czynić swoje życie modlitwą ku Jej czci, jak w trudnych chwilach nie załamywać się i pamiętać, że nie jesteśmy sami bo obok nas jest Ona – Niepokalana.
Te proste w swojej wymowie sposoby postępowania i działania ukazują wielką wiarę i głęboką duchowość, której powinniśmy się uczyć od Świętego Męczennika oddanego do końca Niepokalanej.
