Sekret Mnicha

W klasztorze sióstr karmelitanek Dzieciątka Jezus, które co jakiś czas odwiedzam, jest kaplica, która jest dedykowana Imieninowi Jezus. W minioną niedzielę 3 stycznia, w kalendarzu liturgicznym obchodziliśmy wspomnienie tego Boskiego Imienia.

Wracając w niedzielne południe do domu, przejeżdżałem przez nie wielką wioskę. Na skrzyżowaniu zaobserwowałem wyjątkowy obiekt. Oto wielki łabędź spacerował sobie na środku skrzyżowania.

W uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi, 1 stycznia wieczorem, miałem okazję uczestniczyć w pięknej uroczystości, w której nigdy dotąd nie uczestniczyłem. Oto młoda niewiasta oddała swoje życie na własność Jezusowi, stając się poprzez swoją konsekrację – dziewicą konsekrowaną.

Z samego rana w Nowy Rok, wybrałem się do małego miasteczka, w którym już byłem w święta, by tam pomóc duszpastersko w posłudze kapłańskiej. Celebrowałem dwie Eucharystie, o 7:00 i 9:00 oraz spowiadałem.

W Sylwestrowy wieczór postanowiłem przespacerować się główną ulicą pewnego miasta. Spacerowałem i podziwiałem przepięknie przygotowaną na okres świąteczny, główną ulicę miasta.

Ostatni rok, i jak dotąd jedyny mojej posługi w diecezji jako tego, który zajmuje się relacjami fotograficznymi na stronę diecezjalną, obfitował w zakup nowego aparatu fotograficznego. Nie jest jakiś nie wiadomo jaki sprzęt, a raczej aparat amatorski ale lustrzanka, o której działaniu nie miałem za dużego pojęcia.

W niedzielny wieczór otrzymałem telefon z zapytaniem i propozycją, z zaprzyjaźnionego ze mną klasztoru Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus.

W drugi dzień świąt Bożego Narodzenia i w następującą po nich niedzielę spędziłem w oddalonym od mojego miasta o 54 km miasteczku.

W najnowszym wydaniu tygodnika katolickiego Niedziela i Idziemy, ukazały się moje artykuły o tematyce świątecznej i po świątecznej, dotyczące spotkań opłatkowych i wigilijnych księży biskupów, mojej diecezji.

W tym roku mój święty Mikołaj, był bardzo obfity, pomysłowy i powiem wprost mega szalony. To powyższe twierdzenie wysnuwam na podstawie prezentów jakie od niego otrzymałem. Chciałbym tu zatrzymać się na dwóch wybranych.

W ołtarzyku, który mam w moim mieszkaniu, w czasie świątecznym stawiam szopkę. Figurki zakupiłem w ubiegłym roku w markecie, a wyjątkowość figurek polega na tym, że wykonane są na wzór rosyjskiej baby- matrioszki.

Od kiedy jestem księdzem, po świeceniach mam tę możliwość i łaskę, że co roku mogę celebrować Pasterkę.