Czas przedświąteczny w moim hospicjum, to jest czas, jak najbardziej gorący! Sprzątnie, przygotowania, ale także spotkanie wielkanocne. Był stół, były pyszne potrawy, ale były też życzenia –  niekoniecznie świeckie typu: „wesołych świąt”

Jako, że jestem kapelanem, to miałem także powiedzieć kilka słów nt świąt ale i złożyć życzenia. Jak planowałem tak tez zrobiłem, mówiąc o wyjątkowości tego czasu który łączy w sobie dwa – jakże skrajne i trudne momenty: cierpienia, umierania i smutku oraz zmartwychwstania, radości i nadziei.

Po życzeniach i tradycyjnym poczęstunku miałem wyjątkową okazję by opowiedzieć o moim doświadczeniu posługi wolontaryjnej w hospicjum, jako kapelan. Rozmawiałem przeszło 3 godziny z panią redaktor, która nie koniecznie określa się jako osoba wierząca, stąd rozmowa nie była, ze tak powiem łatwa.

Ja mówiłem o świętach Zmartwychwstania Pańskiego – ona o Wielkanocy, ja o Panu Bogu, który zrobił to czy tamto- ona, że się zdarzyło. Trudno było ale się udało. Efektem tej rozmowy będzie artykuł o posłudze kapelana w hospicjum, który ukaże się w jednej z ogólnopolskich gazet – niekoniecznie kochających Kościół i Pana Boga.

Na rozmowę i mój głos w tym artykule pozwolił mi mój Ksiądz Arcybiskup, ale bałem się czy przypadkiem nie zostanę zmanipulowany, tzn. moja wypowiedź, ale.. wszystko w Bożych rękach.