Sekret Mnicha

Czwartek dopołudniowo upłynął mi na spotkaniu z księżmi biskupami i innymi kapłanami na spotkaniu organizacyjnym w kurii. Było to spotkanie dotyczące obchodów rocznicy chrztu Pl w mojej diecezji.

W najnowszych tygodnikach katolickich znajdują się trzy moje artykuły dwie wzmianki, nt różnych wydarzeń, które miały miejsce w mojej diecezji oraz duży artykuł o łódzkich Mariawitach. Krótko prezentuję historię Mariawityzmu oraz jego aktualny stan w Polsce.

Po pisemnej prośbie szefowej hospicjum i nieocenionej pomocy, mojego kolegi z czasów seminaryjnych, a dziś urzędnika kurii, prośba o kapelaństwo w hospicjum dotarła do Księdza Arcybiskupa.

Siedząc w środę w szkole, otrzymałem telefon od dr Oli z hospicjum, z informacją, że nasza Mama dziś rano, dokładnie o 5:00 rozpoczęła rodzić, a godzinę później, dokładnie 6:10 na świat przyszła mała dziewczynka.

Kończy się pierwszy semestr w tym roku szkolnym. To czas na podsumowanie, ale także wystawienie ocen semestralnych.

We wtorek otrzymałem telefon z hospicjum od szefowej, z wiadomością, że w szpitalu w centrum miasta, znajduje się mama, która jest podopieczną naszego hospicjum, jest w 30 tyg. ciąży, a dzieciątko jest zagrożone, gdyż oderwało się łożysko.

W minione święta Narodzenia Pańskiego, wśród wielu prezentów, otrzymałem taki jeden wyjątkowy, o którym mogę napisać dopiero teraz.

W ostatnich dniach odwiedziłem swojego Szafa, który jest w domu księży emerytów. Napiliśmy się gorącej herbaty bo za oknem, lekki mróz i śnieżyca.

W czwartek 14 stycznia, w mojej katedrze, odbył się koncert, który został zorganizowany dla hospicjum dziecięcego, w którym od 2014 roku posługuję.

Pisałem o tym w poście Noworocznym, że pierwszy dzień 2016 roku, od pewnego Księdza proboszcza otrzymałem nowe, a tak naprawdę stare skarby do mojego domowego skarbca. Obok pięknych czterech ornatów przedpoborowych, w czarnym worku znajdowało się coś jeszcze.

Po długim weekendzie, którym była długa przerwa świąteczna trzeba było wrócić do szkoły. Nie jest to łatwe przestawić się i znów zasiąść przy biurko, przygotować lekcje, wejść w wir pracy szkolnej i system trzydniowego dnia pracy, ale cóż, mus, to mus.

Poniedziałkowy wieczór minął mi na wspólnym kolędowaniu w domu biskupim. Ksiądz Arcybiskup, podobnie, jak w ubiegłym roku, zaprosił do siebie swoich pracowników, by wspólnie śpiewem uwielbiać Nowonarodzonego Pana.