Dokładnie dziś mija 8 lat od pierwszego wpisu na tym, moim blogu. To nic takiego wobec wieczności, która przeczcież latami się nie liczy. Dla mnie jest to jednak – wielka rocznica.

Niestety, tu muszę się przyznać, nie jestem człowiekiem obowiązkowym i systematycznym. Nie potrafię zachować rytmu w codzienności, trudno wypracowuję w sobie cykliczność działania. Dlatego też, 8 lat pisania (w miarę systematycznego) jest dla mnie nie lada wyczynem.

Dziś w 8 rocznicę urodzin (mojego dziecka, którym jest blog) mogę powiedzieć, że to kawał czasu, dzielenia się swoim życiem, codziennością kapłańską, pasjami, radościami i smutkami oraz niepokojami wynikającym ze zwykłości każdego niezwykłego dnia, który od Pana Boga otrzymuję.

Dziś mogę też powiedzieć, że na tym blogu, po części (większej niż mniejszej) znajduje się moje życie kapłańskie zawarte w tekście i fotografii. 

Wszystkim tym, którzy towarzyszą mi zaglądając, czytając i czasem komentując wpisy bardzo dziękuję i proszę byście czasem o mnie pamiętali o mnie w swoich modlitwach, bym był dobrym księdzem, który dąży do świętości w swoim codziennym życiu.