Sekret Mnicha

W ubiegłym roku po raz pierwszy, w tym roku po raz drugi w życiu, dałem się namówić mojej Siostrze na udział w festiwalu światła, który odbywa się rok rocznie od 6 lat w moim mieście.

Codziennie o 6:30 uczestniczę w odsłonięciu cudownego obrazu Matki Bożej w sanktuarium, w którym posługuję sprawując pierwszą Mszę św. każdego dnia.

Wraz z moim Szefem, zostałem zaproszony przez naszych wspólnych znajomych z pierwszej parafii na męski wieczór w karczmie.

Jeżdżąc już od niespełna dwóch miesięcy, codziennie do parafii – sanktuarium Matki Bożej w moim mieście, w porannej Mszy św. uczestniczą siostry służebniczki Starowiejskie, które pracują w przedszkolu znajdującym się nieopodal kościoła.

We wtorek 4 października, pojechałem odwiedzić mojego kolegę księdza, z którym razem studiowałem w seminarium. Był on na niższym roku, ale znamy się, jak sądzę dość dobrze, gdyż był moim interiorem tzn. kolegą z pokoiku, gdyż przez pół roku (dokładnie w semestrze zimowym) razem mieszkaliśmy.

Uczestnicząc w sobotnich uroczystościach związanych z kapłanami – męczennikami Dachau, pomocą podczas procesji posługiwali służby miejskie oraz policja.

Wchodzę dziś do szkoły i progu drzwi wejściowych wita mnie, jak zwykle uśmiechnięta Pani Woźna, która zawsze odpowiada na moje szczęść Boże!, swoim Szczęść Boże!

W poniedziałkowy poranek jak co dzień udałem się do parafii – sanktuarium Matki Bożej, by tam sprawować pierwszą Mszę św., która codziennie odbywa się o godz. 6:30. Choć nie ukrywam ciężko się wstaje, walczę ze sobą i póki co daję radę.

Tak, jak jest już od kilku niedziel, tak samo i w niedzielę 2 października, poranek spędziłem w parafii, w której wierni oddają część Najświętszej Maryi Pannie, którą czczą w cudownym obrazie Matki Pocieszenia.

W sobotę 1 października br. odbyło się tradycyjne spotkanie modlitewne kapłanów mojej diecezji, którzy modlili się o swoją świętość, o swoje uświęcenie. Tegoroczna modlitwa połączona została z 75 rocznica wyzwolenia obozu w jednym z miast mojej diecezji, gdzie przetrzymywani byli księża, których następnie wywieziono do Dachau.

Patronalne święto św. Teresy od Dzieciątka Jezus spędziłem wraz z siostrami, telefonicznie zaproszony w zaprzyjaźnionym już od 6 lat Karmelu Dzieciątka Jezus, w małej miejscowości nieopodal mojego miasta.

W czwartek odwiedziłem mojego proboszcza emeryta w diecezjalnym domu seniora. Kiedy poszedłem uraczył mnie herbatą i rozmową na różne tematy, a przede wszystkim te kapłańskie.