Korzystając z pobytu w Warszawie udało mi się spotkać z Przyjacielem, księdzem archidiecezji warszawskiej, z którym znamy się z czasów sprzed seminarium. Dobrze jest spotkać się po dłuższym czasie nie widzenia się, pogadać o tym, co dzieje się w naszej kapłańskiej codzienności, ponarzekać na to, co jest trudne i nie zrozumiałe w naszym życiu oraz powiedzieć o planach na najbliższy czas.

Jak dobrze jest mieć ludzi, którzy są – pomimo wszystko. Jak dobrze, że są ludzie, z którymi chcemy się spotkać, pogadać i podzielić się swoim życiem, codziennością ale także tym co jest piękne i bardzo trudne.