Sekret Mnicha

O Jasiu pisałem już kilkukrotnie na moim blogu. Był on moim podopiecznym od około 4 tygodni. Chłopiec zmarł we wtorek późnym wieczorem w swoim domu, otoczonym najbliższymi. Poznałem chłopca w ostatnim, najtrudniejszym stadium jego choroby, ale i walki, codziennej walki o kolejny dzień.

W połowie września zauważyłem, że w moim motocyklu mam problem z odpalaniem go. Problem polegał na tym, że w stacyjce, coś nie łączyło. Na początku trzeba było tylko trochę cofnąć kluczyk i było ok, ale z każdym następnym było coraz trudniej.

W tym czasie jesienno – zimowym, kiedy rumak już jest w swojej stajni, do szkoły i na inne zajęcia wybieram się moim autem (16 letnim, by uściślić).

Skoro świt, bo o 5:30 w poniedziałek pojechałem do małej wspólnoty zakonnej ss. Karmelitanek w niewielkiej miejscowości obok mojego miasta, by o godz. 6:00 sprawować dla sióstr Eucharystię.

Sondażowe wyniki wyborcze podają, że po 8 latach rządzenia tj. po dwóch kadencjach sejmowych partia centro-lewicowa przegrała wybory. Wygrała prawica, co niestety jest solą w oku wielu. Wśród internautów pojawiła się radosna twórczość w postaci nemów. Jeden z nich bardzo mi się spodobał bo jest taki bliski, a zarazem śmieszny!

Pójść na wybory, to obowiązek każdego obywatela. Iść i mieć, choć niewielki wpływ na to, kto rządzi w Ojczyźnie.

Jakiś miesiąc temu, to było także w niedzielę, poznałem mamę i chłopca, który jest pod opieką hospicjum domowego, który choruje na nowotwór głowy. W tym czasie odwiedzałem go, rozmawiając z nim, udzielając sakramentów świętych.

W niepisanym zwyczaju księży mieszkających przy bazylice katedralnej, jest co miesięczny dyżur w konfesjonale katedralnym. Jako że ja także należę do tego grona, został mi wyznaczony dzień – czwarty piątek miesiąca w godzinach 14:00 – 16:00.

Trzy razy w tygodniu, obok obowiązków powierzonych mi przez mojego Księdza Biskupa odwiedzam jedno z liceów ogólnokształcących w moim mieście. W tym roku nie mam zbyt wielu zajęć, a tylko 8 godzin tygodniowo, co w miesiącu daje 32 godziny. W tym roku uczę 2- klasy I oraz 2- klasy II.

Powoli kończy się czas latania motocyklowego z jednego bardzo prostego powodu – jest co raz zimniej. Nie ukrywam, że dopóki będzie słońce, dopóki nie będzie 0 st. Celsjusza będę chciał jeszcze śmigać po mieście moją maszyną.

W ubiegłym tygodniu miał miejsce dzień edukacji narodowej, mówiąc w skrócie, dzień nauczyciela. Nie byłem w szkole, gdyż uroczystości odbywały się poza czasem mojej pracy szkolnej, a byłem wówczas w pracy diecezjalnej.

W tygodnikach Idziemy i Niedziela ukazały się moje artykuły, mówiące o życiu mojej diecezji i o wydarzeniach związanych z rocznicami.