Koniec wakacji w moim mieście – jak co roku – zbiega się z obchodami kolejnej rocznicy likwidacji getta, które znajdowało się w latach II Wojny Światowej na terenie mojego miasta. Warto dodać, że było to drugie, co do wielkości, Getto na terenie Europy.

Na cmentarzu żydowskim w moim mieście odbyły się uroczystości w których wspomniano i modlono się za tych, którzy zginęli w moim mieście ale także za tych, którzy zostali wywiezieni do obozów koncentracyjnych.

Modlitwy za Żydów pomordowanych przez Niemców odmówił rabin mojego miasta oraz rabin Polski a także duchowni Kościoła Rzymskokatolickiego oraz Kościołów zrzeszonych w oddziale Polskiej Rady Ekumenicznej.

To wyjątkowy dzień dla mojego miasta. Dzień smutku, ponieważ pozabijano mieszkańców, którzy nie tylko mieszkali ale i współtworzyli je poprzez swoją religię, kulturę, sztukę i codzienne życie.

Szkoda, że tak nie wielu zna historię miasta w którym żyje. Szkoda, że nie wielu pamięta o mieszkańcach, którzy zginęli, a kiedyś tworzyli społeczność naszego miasta. Dobrze, że są tacy, którzy pamiętają nie tylko raz w roku, ale częściej odwiedzając cmentarz żydowski i miejsca poświęcone pamięci mieszkańców naszego miasta.