Podczas spotkania dla młodych na stadionie, kiedy robiłem zdjęcia w nagle w obiektywie aparatu dostrzegłem siedzących obok siebie nauczycieli wśród których dostrzegłem znajome mi twarze.

Natychmiast podszedłem do trybun, na których dostrzegłem moich profesorów – nauczycieli z mojego KLO. Panie Profesor od matematyki i od języka niemieckiego, z którymi w czasach szkolnych nie było mi po drodze, dziś miło się wyściskałem i spędziłem dłuższą chwilę na rozmowie.

Jakże miło było spotkać Profesorów, którzy w czasie, kiedy byłem uczniem byli bardzo wymagający, stawiali wysokie wymagania, i do których szacunek pozostaje nawet po latach. To dobrze, że wymagające Profesorstwo nadal pracuje w tej szkole i wychowuje – a nie tylko przekazuje widzę – młodym ludziom. Dla mnie osobiście miłe jest także to, że Profesorstwo przyznaje się do takiego ucznia jak ja.