Czas trwającej zrazy sprawia, że wielu przebywa na kwarantannie bądź izolacji w domu, niektórzy odbywają hospitalizację w szpitalu, a jeszcze inni z obawy na swój wiek, san zdrowia lub inne okoliczności nie chcąc się narażać pozostają w domach. Jednak świat idzie dalej, czas upływa, a wraz z nim rok liturgiczny. Okres wielkiego postu, w którym aktualnie jesteśmy zaprasza wszystkich – wiernych jak i duchownych do wspólnej modlitwy typowymi dla tego okresu – nabożeństwami.

Jednym z nich jest Droga krzyżowa – choć odbywa się ona chyba w każdej świątyni w okresie wielkiego postu, to by ułatwić uczestnictwo w niej tym, którzy pozostają w domach lub w szpitalach mój biskup postanowił – tak jak w roku ubiegłym – celebrować ją i udostępnić ją w Internecie.

I tak – już w drugi piątek wielkopostny – zostało nagrane to nabożeństwo pasyjne, a następni przygotowane  zamieszczone w mediach diecezji. Osobiści powiem – co już chyba tutaj kiedyś nadmieniałem – że większą estymą darzę drugie z nabożeństw pasyjnych jakim są Gorzkie żale, które bardziej do mnie przemawia i wprowadza w nastój tego Świętego Czasu Postu. Pewnie jest związane z dzieciństwem i młodością, kiedy w każdą niedzielę chodziło się dwa razy do kościoła – rano na Mszę świętą o popołudniem na Gorzkie żale. To taki zwyczaj, który był i jest nadal obecny w moim rodzinnym domu, który praktykują moi rodzice. Tak, to co się wyniesie z domu, trwa w nas w późniejszym czasie.