Tegoroczną uroczystość Wszystkich Świętych, tkaj jak co roku rozpocząłem od dwóch Mszy świętych oprawianych – jak w każdą niedzielę i święto – w parafii sanktuarium Matki Bożej.
Po wspólnej modlitwie pojechałem na cmentarz do członków mojej rodziny oraz do mojego pierwszego Księdza Proboszcza – Szefa – który w Uroczystość Wszystkich Świętych obchodziłby swoje urodziny.
To szczególne święto zmuszające wierzących do refleksji nad swoim życiem i dążeniem do świętości oraz nad przemijaniem zakończyło się u mnie – tak jak przed rokiem – modlitwą z moim biskupem za tych, którzy odeszli bezimiennie, bez domu i w samotności do wieczności. Nie ukrywam, że ta wieczorna Msza św. na cmentarzu dla bezdomnych jest dla mnie zawsze szczególnym i ważnym punktem tego dnia. Choć nie celebrowałem Eucharystii, a posługiwałem w czasie jej jako ksiądz dziennikarz, to jednak upamiętnienie tamtej modlitwy – było dla mnie tez czymś niezwykle ważnym.
