Jednym z uczynków miłosierdzia co do ciała – zapisanych w naszym katolickim katechizmie jest ten: chorych nawiedzać – bo co uczyniliście jednemu z tych barci waszych najmniejszych – mnieście uczynili.

Słowa trzeba przekładać na życie, stąd dowiedziawszy się, że mój kolega – pastor ewangelicki- o którym już tutaj pisałem na moim blogu – jest w szpitalu, postanowiłem czy prędzej go odwiedzić. W sobotnie popołudnie wybrałem się do szpitala i postanowiłem wypełnić nakaz Pana Jezusa – odwiedziłem chorego.

W jednym z wywiadów z moim pasterzem, arcybiskup powiedział, że ekumenizm, to życie, tak wiec – jeśli nie będziemy się wzajemnie szanowali, nie będziemy sobie wzajemnie pomagali, jeśli nie będziemy sobie wzajemnie służyli – to nie ma mowy o żadnym ekumenizmie.

Zatem nie trzeba wiele, odwiedziny, dobre słowo, chwila spędzonego czasu i… braterstwo, które zbliża do Chrystusa. I choć nie mogę Mu udzielić sakramentu namaszczenia chorych, to jednak mogę go odwiedzić, wypełniając prośbę – nakaz Jezusowy – chorych nawiedzać.