Sądzę, że nie ma większej radości dla księdza, jak ta, gdy jego uczeń postanawia wstąpić na drogę powołania kapłańskiego.

Wiem dobrze, że do tej decyzji dorastał przez cały okres szkoły średniej, o czym świadczyły nasze rozmowy, o których pisałem już na blogu. http://sekretmnicha.bloog.pl/id,355161066,title,Moj-uczen-a-moze,index.html Gdy więc dostałem od Niego prośbę by napisać opinię do seminarium, wielka radość wypełniła mi serce.

We wtorek mój uczeń przyjechał do mojego miasta, by odebrać opinię. Obok opinii był czas na rozmowę przy pizzy i dobrej kawie, a także możliwość zwiedzenia zabytkowej świątyni w jego miasteczku, do którego Go odwiozłem.

Polecam mojego ucznia, którego miałem radość uczyć trzy lata w L.O., pamięci modlitewnej czytających mój bloog. Niech Pan Jezus, który Go powołał, niech Go także wybierze – jeśli jest taka Jego wola i niech w przyszłości pełni posługę w Kościele.