„Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia”. Dziś w Środę Popielcową rozpoczynamy święty czas 40 dni postu. Rozpoczynamy Wileki Post. W tym czasie przygooywać się będziemy do obchodów największych świąt chrzścjiaństwa, do Świąt Zmartwychwstania Chrystusa. Zastanówmy się chwilę nad samym pojęciem postu. Czym jest post? Czy jest on potrzebny współczesnemu człowiekowi? Po co post? By odpowiedzieć na te i podobne im pytania przyjżyjmy się naszemu życiu.
Każdy dzień jest do siebie bardzo podobny. Dom, praca, szkoła, zmartwienia, problemy, troski, trudności dnia codziennego. Żyjemy w ciągłym biegu, nieustannie skarżymy się na to że nie mamy czasu. Cały czas jest coś. W tę jakże trudną sytuację wchodzi Bóg posyłając na ziemię swego syna Jezusa Chrystusa. Tego, który chcąc pomóc czlowiekowi pozwala się przybić do krzyża. Ale…, ale ludzie w pogoni za pieniądzem, pracą własnymżyciem nie dostrzegają Jego daru – Daru Miłości z Siebie.
Wróćmy więc do pytań zawrtych wyżej. Po co nam post? Odpowiedź jest prosta: byś się zatrzymał człowieku! Byś mógł jakby z boku zobaczyć, że pogoń za…, to pogoń za marnością, za wiatrem. Byś się zatrzymał,byś oczyścił swoje serce ze swoich bożków jakimi jest pieniądz, komputer, net, praca, dom itd… . Byś zostawił to wszytsko i się zatrzymał i zobaczył po co ci to wszystko jeśli w tym co zdobywasz nie ma Boga. Przyjmując na siebie post, rezygnując z…, stawiając sobie konkretne wyżeczenia dostrzeżesz że i Ty możesz coś dać Bogu. Ty możesz coś Bogu ofiarować.
Podejmując konkretne postanowienie wielkopostne musisz jednak pamiętać, iż to czego się podejmujesz nie będzie łatwe,proste i przyjemne. Musisz miećświadomość tego, że godzisz się na rezygancję z siebie, która czasem może boleć. Kiedy jednak przyjdą momenty ciężkie i trudne pamiętaj że nierobosz tego dla siebie i dla swojej chwały ale dla Boga.
Niech więc to pragnienie przyświeca nam podczas tegorocznych praktyk pokutnych.