Sekret Mnicha

Z samego rana w Nowy Rok, wybrałem się do małego miasteczka, w którym już byłem w święta, by tam pomóc duszpastersko w posłudze kapłańskiej. Celebrowałem dwie Eucharystie, o 7:00 i 9:00 oraz spowiadałem.

W Sylwestrowy wieczór postanowiłem przespacerować się główną ulicą pewnego miasta. Spacerowałem i podziwiałem przepięknie przygotowaną na okres świąteczny, główną ulicę miasta.

Ostatni rok, i jak dotąd jedyny mojej posługi w diecezji jako tego, który zajmuje się relacjami fotograficznymi na stronę diecezjalną, obfitował w zakup nowego aparatu fotograficznego. Nie jest jakiś nie wiadomo jaki sprzęt, a raczej aparat amatorski ale lustrzanka, o której działaniu nie miałem za dużego pojęcia.

W niedzielny wieczór otrzymałem telefon z zapytaniem i propozycją, z zaprzyjaźnionego ze mną klasztoru Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus.

W drugi dzień świąt Bożego Narodzenia i w następującą po nich niedzielę spędziłem w oddalonym od mojego miasta o 54 km miasteczku.

W najnowszym wydaniu tygodnika katolickiego Niedziela i Idziemy, ukazały się moje artykuły o tematyce świątecznej i po świątecznej, dotyczące spotkań opłatkowych i wigilijnych księży biskupów, mojej diecezji.

W tym roku mój święty Mikołaj, był bardzo obfity, pomysłowy i powiem wprost mega szalony. To powyższe twierdzenie wysnuwam na podstawie prezentów jakie od niego otrzymałem. Chciałbym tu zatrzymać się na dwóch wybranych.

W ołtarzyku, który mam w moim mieszkaniu, w czasie świątecznym stawiam szopkę. Figurki zakupiłem w ubiegłym roku w markecie, a wyjątkowość figurek polega na tym, że wykonane są na wzór rosyjskiej baby- matrioszki.

Od kiedy jestem księdzem, po świeceniach mam tę możliwość i łaskę, że co roku mogę celebrować Pasterkę.

Podobnie jak w ubiegłym roku, tak i w tym do moich sąsiadów księży profesorów, mieszkających ze mną w jednej klatce, w noc wigilijną przyszedł św. Mikołaj.

Święta Bożego Narodzenia, to święta Dziecka, bo Bóg stał się dzieckiem, jak każdy z nas! Życzę z całego serca, byśmy nigdy nie przestali być dziećmi i tak jak dziecko cieszyli się z Jego narodzin, ukochali Go swoim sercem i nigdy o Nim nie zapomnieli. Niech Dziecię Jezus, nas przemienia! Bożych świąt!

Kończy się adwent, dziś wigilia, ostatnia prosta przed uroczystą kolacją, jedyną taką w roku. Rano celebrowałem ostatnią w tym roku Mszę św. Roratnią.