Sekret Mnicha

W niedzielne popołudnie otrzymałem telefon od szefowej hospicjum z prośbą, by wybrać się do jednej z naszych mam z hospicjum, która jest już w szpitalu położniczym w centrum miasta.

Odpowiadając na prośbę mojego kolegi z czasów wspólnej pracy w jednym z liceów, w minionym tygodniu przez trzy dni zastępowałem go w posłudze parafialnej, w czasie gdy on udał się na kolędę.

W najnowszym wydaniu tygodnika katolickiego Niedziela, znajduje się moja relacja z uroczystości Narodzenia Pańskiego w mojej Katedrze.

Już stało się tradycją, że co jakiś czas, odwiedzam mojego pierwszego proboszcza w DKE, który jest w moim mieście. Wspólne kawowanie, rozmowy, Jego wspomnienia i mądrości z 55 letniego życia kapłańskiego.

Gdy ostatnio byłem u moich Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus, otrzymałem od nich piękny prezent. Tym prezentem jest DZIECIĄTKO JEZUS. To niewielka figurka, Jezuska, która leży na przygotowanym miejscu, przypominającym sianko

Czwartkowe przedpołudnie upłynęło u mnie, na czekaniu w poczekalni jednej z klinik położniczych mojego miasta. Po wczorajszym telefonie z hospicjum, udałem się tam, by posługiwać przy porodzie jednej z mam, która pozostaje pod opieką mojego hospicjum.

Podobnie jak w zeszłym roku, tak samo i w tym przygotowywałem relacje nt Mszy św. i orszaku trzech króli, który w tym roku w moim mieście przeszedł po raz szósty.

Oto na jednym z ornatów, które otrzymałem w prezencie w Nowy Rok, zauważyłem, że jest on sygnowany, a na sygnaturze znajduje się producent ornatu. Producentem jest niejaki Franz Fengler, a wyprodukowany został w Breslau tj. Wrocławiu.

Święta Narodzenia Pańskiego, są dobrą okazją do spotkania rodzinnego. To oczywiste, że syn jeździ do rodziców i ich odwiedza, wnuczek odwiedza dziadków, brat siostrę, ale zdarza się, że wszyscy oni odwiedzają – syna, brata, wnuczka u niego w domu.

W klasztorze sióstr karmelitanek Dzieciątka Jezus, które co jakiś czas odwiedzam, jest kaplica, która jest dedykowana Imieninowi Jezus. W minioną niedzielę 3 stycznia, w kalendarzu liturgicznym obchodziliśmy wspomnienie tego Boskiego Imienia.

Wracając w niedzielne południe do domu, przejeżdżałem przez nie wielką wioskę. Na skrzyżowaniu zaobserwowałem wyjątkowy obiekt. Oto wielki łabędź spacerował sobie na środku skrzyżowania.

W uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi, 1 stycznia wieczorem, miałem okazję uczestniczyć w pięknej uroczystości, w której nigdy dotąd nie uczestniczyłem. Oto młoda niewiasta oddała swoje życie na własność Jezusowi, stając się poprzez swoją konsekrację – dziewicą konsekrowaną.