Sekret Mnicha

Ostatnią niedzielę stycznia spędziłem przedpołudniem u Sióstr Karmelitanek, w zaprzyjaźnionym klasztorze, niedaleko mojego miasta. Było to nie tylko spotkanie z Siostrami, ale przede wszystkim wspólna modlitwa na Eucharystii oraz to co usłyszałem od sióstr, że One nadal się za mnie modlą. Za tą modlitwę dziękuję i o nią gorąco, dalej proszę!

Po zakończeniu uroczystości Ingresowych w Krakowie, postanowiłem przejść się jeszcze na słynną Franciszkańską 3, pod okno papieskie, dalej przespacerować się starówką, zajrzeć do Kościoła Mariackiego, odwiedzić Sukiennice, a następnie przejść na stację na stację kolejową Kraków Główny i pociągiem wrócić do domu.

Jak już pisałem wcześniej w sobotę 28 stycznia uczestniczyłem w Ingresie nowego Metropolity Krakowskiego. Miałem tę niepowtarzalną okazję, że podczas tej niecodziennej uroczystości wykonywałem fotografie nowemu metropolicie.

Przed rozpoczęciem ingresu miałem okazję, choć nie było wolno, wejść do zakrystii katedry na Wawelu, która jest niewątpliwie wielkim skarbcem historii Kościoła w Polsce.

W mojej diecezji na Ingres został przygotowany specjalny okolicznościowy pociąg ingresowi, stąd w piątek z samego rana wyruszyłem wraz z kolegą z biura prasowego i innymi do królewskiego Krakowa.

W poniedziałek dowiedziałem się swoimi kanałami, że mój biskup będzie wyjeżdżał do Krakowa, by przygotowywać się do sobotniego ingresu, do swojej nowej katedry.

Niedziela za niedzielą, tak jak co tydzień posługuję u Matki Bożej w Jej sanktuarium. W połowie stycznia, ja co roku, odbywa się tydzień modlitw o jedność chrześcijan, stąd podczas niedzielnego kazania wspomniałem o jedności pomiędzy ludźmi i o potrzebie gorliwej modlitwy o jedność ciała Chrystusowego, którym jest Kościół.

Artykuł, o którym już pisałem, opowiadający o życiu i działalności trzeciego ordynariusza mojej diecezji, ukazał się w najnowszym wydaniu tygodnika Idziemy.

Swoją obecność w diecezji, odchodzący Biskup zakończył w cerkwi prawosławnej, gdzie podczas sobotnio-wieczornego nabożeństwa wygłosił kazanie.

Na uroczystość pożegnania mojego biskupa z Krakowa, przyjechał wyjątkowy fotograf, który nie tylko zęby zjadł na robieniu zdjęć, ale fotografuje całe swoje życie, a postacie przez niego utrwalane w obiektywie to papieże, kardynałowie, prezydenci, biskupi, a nawet święci – jak Jan Paweł II. Mowa tu oczywiście o p. Bujaku.

W sobotnie południe, odbyły się w mojej katedrze uroczystości pożegnalne związane z pożegnaniem mojego biskupa, który odchodzi, by dalej przewodzić innej diecezji.

Każdego dnia pracy w sekretariacie kurii biskupiej, znajdującej się na parterze domu biskupiego, o godz. 12:00, gdy na wierzy katedralnej, znajdującej się nieopodal zegar wybił południe, pracownicy wraz z mieszkańcem domu (księdzem biskupem ) gdy tylko był na miejscu odmawiano modlitwę Anioł Pański.