W miniona sobotę 12 października br. wziąłem udział w interdyscyplinarnej konferencji na temat: Życie od poczęcia – kompleksowa opieka i wsparcie, gdzie wygłosiłem wykład zatytułowany: Wsparcie duchowe dla podopiecznych hospicjum.

Na konferencję zostałem zaproszony przez dyrektora Caritas diecezjalnej – sąsiedniej diecezji, który jest organem prowadzącym – dopiero co powstałe – hospicjum perinatalne. Głównym założeniem mojego udziału w konferencji była prezentacja posługi duchownego w opiece – nie tyle nad dziećmi (choć też) – ile nad rodzicami.

Wystąpienie rozpocząłem od 3 min. felietonu na temat mojego hospicjum, który przygotowałem dla programu katolickiego Między Ziemią, a Niebem, a następnie podzieliłem się tym, co robię jako duszpasterz – jako kapelan hospicjum perinatalnego.

Wystąpienie podzieliłem na cztery części – podobnie jak etapy mojej posługi: etap przygotowania do porodu, czas porodu, radość z narodzin i przywitanie dziecka oraz pożegnanie i żałoba.

Wśród zaproszonych prelegentów byłem jedyną osobą duchowną ale – jak po wykładzie mogłem usłyszeć od uczestniczących w konferencji – praktyka i doświadczenie życiowe oraz konkretne przykłady zawarte w wystąpieniu zrobiły ogromne wrażenie na słuchaczach.

W czasie całodniowej konferencji zaprezentowano 6 wykładów, które pokazały całe spektrum opieki nad zżyciem – od medycznego, przez psychologiczne, duchowe, socjalne po  zwyczajne- codzienne- ludzkie.

Konferencja pozwoliła mi spotkać ludzi (lekarzy, położne) którzy na co dzień spotykają mamy borykające się z dylematem czy urodzić swoje dziecko, czy poradzą sobie z wychowaniem chorego maleństwa, czy będą miały siłę przejść przez żałobę. Rozmowy, wymiany doświadczeń, dzielenie się życiem to ogromnie cenne doświadczenie, które otrzymałem dzięki tej konferencji. Dodam również, że otwartość, życzliwość i uprzejmość organizatorów i uczestników stała się jeszcze dodatkowym olbrzymim plusem tego spotkania.