W naszym życiu zdarza się tak, że pewnych faktów zupełnie nie rozumiemy. Pewne zdarzenia się dla nas nie zrozumiałe tak od razu. Czasem pytamy się Pan Boga dlaczego, po co, w jakim celu stało się to czy tamto? Jednak po czasie odpowiedź przychodzi, niezrozumiałe staje się zrozumiałe a ciemne staje się jasne.

Jak pisałem jakoś w październiku na blogu otrzymałem od jednego z kapłanów przesyłkę z ornatami trydenckimi ale i nie tylko trydenckimi. W paczce znalazły się także cztery ornaty gotyckie bardzo podobne do siebie. Dwa zielone i dwa białe. Zastanawiałem się po co mi takie? Skoro rozmowa z owym kapłanem był tylko na temat ornatów rzymskich a tu tak. No ale ok., skoro taki prezent otrzymałem więc go przyjmuję i za niego dziękuję.

Po co mi one?

Oto rozpoczęliśmy okres zwykły w kościele. Przychodzę sobie do zakrystii, z uwagi na to, że chodzimy po kolędzie to podczas Mszy sw. wieczornej jest zazwyczaj koncelebra. Mamy trzy ornaty jednakowe ale należy je używać na święto i uroczystość a na dzień powszedni należy używać ornaty tzw. trochę starsze. Nie mogę powiedzieć wyprane ale delikatnie powiedziawszy zużyte.  Gdy odmówiłem ich założenia założywszy własny, własnego projektu, usłyszałem, od mojego przełożonego. Niech się ksiądz nie wyróżnia i zakłada jednakowe. No chyba, ze ksiądz ma dwa takie same. Na myśl przychodzą mi słowa ewangelii: powiedział to wystawiwszy go na próbę, wiedział bowiem, że takich samych dwóch nie ma! A tu zaskoczenie, poszedłem po rozum do głowy i przypomniało mi się że jednak ma dwa jednakowe, nówki sztuki nie używane, jeszcze z metkami. Teraz zrozumiałem po co mi one! Pan Bóg patrzy dalej niż człowiek! Patrzy dalej i widzi więcej i wie… czego człowiekowi potrzeba. Tak więc jak dwa jednakowe, to dwa jednakowe ale piękne bo dla Boga i do sprawowania Jego tajemnic, tajemnic naszej wiary. Ehhh biedny ten mój przełożony ze mną… ale powiedziałem Mu, że na Panu Jezusie się nie oszczędza, bo nie można. Nie wolno. On musi mieć to co najpiękniejsze!