Tegoroczne rekolekcje adwentowe rozpocząłem w niedzielę 7 grudnia – II Niedzielę Adwentu. O wygłoszenie ich poprosił mnie proboszcz 11 tys. parafii w moim mieście. To dla mnie ogromna radość, bo parafia ta graniczy z moją rodzinną parafią z której pochodzę.

Przez trzy dni wygłosiłem w sumie 10 nauk rekolekcyjnych w tym – 1 naukę dla dzieci podczas niedzielnej Eucharystii, 1 naukę dla chorych – połączoną z Sakramentem Chorych oraz 8 nauk ogólnych dla wszystkich.

Każde rekolekcje są inne. Te również miały swoją dynamikę i specyfikę. Nie ukrywam, że najwięcej kosztowała mnie – w sensie emocjonalnym – nauka dla dzieci. Z uwagi na to, że od lat nie uczę już w szkole i nie prowadzę Mszy świętych z udziałem dzieci, ta nauka wymaga nie tylko przygotowania ale i odpowiednego, specyficznego prowadzenia i opanowania – nie tylko siebie, ale i tych, do których się mówi.

Myślę, że opowieść o Janie Chrzcicielu, który jest  znakiem dla współczesnych jemu i dla nas oraz to, że i my mamy być znakiem dla innych – wypadła całkiem, całkiem. Sądzę, że dzieciaki coś z tej nauki wyniosły.

Od kilku lat najbardziej poruszającym momentem każdych rekolekcji jest liturgia połączona z udzieleniem Sakramentu Namaszczenia Chorych. Zawsze zabiegam o taką jedną liturgię w czasie rekolekcji, gdyż uważam, że ten Sakrament jest – nie tylko bardzo zapomniany, ale przede wszystkim bardzo potrzebny chorym, którzy są w danej wspólnocie parafialnej. Rekolekcje są okazją do przypomnienia o tym Sakramencie i jego wadze!

Jak na miejską parafię przystało podczas rekolekcji tłumów nie było, ale… ci którzy byli w większości – podczas Mszy świętej – podchodzili do Komunii Świętej, spowiadali się, a więc – mogę śmiało powiedzieć, skorzystali z daru przygotowania duchowego do świąt Bożego Narodzenia.

Jestem bardzo wdzięczny Proboszczowi i Wikariuszowi za zaproszenie, za życzliwość i otwartość, a przede wszystkim za zaufanie, za to, że pozwolili mi wygłosić rekolekcje – głosić Słowo i dzielić się doświadczeniem życia. Niech za ten piękny czas Pan Bóg będzie uwielbiony!