Choć w tym roku minie dokładnie 10. rocznica moich święceń kapłańskich, a tym samym 10. rocznica zakończenia mojej formacji w seminarium, tym bardziej takie spotkania, jak to które miało miejsce kilak dni temu są cenniejsze. Cenniejsze, ponieważ są bardzo sentymentalne – są powrotem do przeszłości.

Kilka dni temu wchodząc na parking seminaryjny spotkałem wyjeżdżającego swoim samochodem mojego Ojca Duchownego, który przez 6 lat towarzyszył mi duchowo w mojej drodze do kapłaństwa. Od 7 lat Ojciec przebywa po za granicami Polski posługując jednej z włoskich wspólnot. Ojciec przyjechał na kilka dni do Polski i odwiedził swoją rodzinę i znajomych. Miło było spotkać Ojca i zamienić z Nim kilka słów.