Tradycyjnie już od ponad roku, w każdą niedzielą i święto, posługuje w parafii – sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia. Tym razem w blasku jesiennego słońca mogłem modlić się w tej starej- jak na moje miasto- świątyni. Promienie słońca wpadały przez zabytkowe witraże do wnętrza świątyni, co nastrajało bardzo optymistycznie, gdyż przez ostatni czas ciągle za oknem padał deszcz.

Ostatnią niedzielę można nazwać także niedzielą poingresową, gdyż stała się także chwilą wytchnienia, po przygotowaniach do… i samej uroczystości.

Teraz zacznie się już codzienna posługa Panu Bogu i nowemu Pasterzowi. Jaka ona będzie i czy w ogóle będzie? To już czas pokaże. Zobaczymy.